بررسی اجمالی
زندگی با کهیر مزمن خودبخودی - که بیشتر به عنوان کهیر مزمن شناخته می شود - می تواند دشوار، ناراحت کننده و حتی دردناک باشد.
این عارضه به صورت برآمدگی‌های قرمز رنگ روی پوست ظاهر می‌شود که می‌تواند چند روز ادامه داشته باشد. هنگامی که کهیرهای فردی ناپدید می شوند، اغلب به سرعت با کهیرهای جدید جایگزین می شوند.
برخی از افراد می توانند با موفقیت علائم خود را با داروهایی مانند آنتی هیستامین ها درمان کنند، اما برخی دیگر این داروها را بی اثر می دانند.
اگر به دنبال گزینه‌های جایگزین برای آسان‌تر کردن زندگی با کهیر مزمن هستید، در اینجا چند نکته وجود دارد که به کاهش خارش و ناراحتی شما کمک می‌کند.
پوست خشک و خارش پوست می توانند دست به دست هم بدهند، بنابراین مهم است که پوست خود را همیشه مرطوب نگه دارید.
برای بهترین نتیجه، بلافاصله پس از دوش گرفتن یا حمام کردن، از نرم کننده ها استفاده کنید. انجام این کار به پوست شما کمک می کند تا مقداری از رطوبت را که در غیر این صورت تبخیر می شود، حفظ کند.
دوش آب گرم را رها کنید و به جای آن یک حمام خنک با بلغور جو دوسر بگیرید. آب داغ می تواند پوست شما را خشک کرده و علائم را بدتر کند، اما یک حمام خنک می تواند آبرسانی آرام بخشی به پوست شما بدهد.
افزودن بلغور جو دوسر آسیاب شده به حمام می تواند به ایجاد یک مانع محافظ برای سطح پوست شما کمک کند تا رطوبت را حفظ کند.
خنک نگه داشتن پوست می تواند با کاهش التهاب اطراف کهیر خارش را کاهش دهد. از یک دستمال سرد و مرطوب استفاده کنید و بگذارید 15 ثانیه روی نقاط تحریک شده بماند.
همچنین می‌توانید به جای پارچه از کیسه یخ استفاده کنید، که می‌تواند اثر بی‌حس‌کننده‌ای برای کمک به کاهش احساس خارش داشته باشد. اما اگر از کیسه یخ استفاده می کنید، آن را در یک حوله بپیچید تا لایه ای بین یخ و پوست شما باقی بماند.
در یک مطالعه کوچک در سال 2014 که در آن افراد مبتلا به کهیر مزمن دوز کم یا دوز بالای ویتامین D داده شد، افرادی که دوز بالاتر را دریافت کردند تعداد روزهایی که کهیر داشتند کاهش یافت. آنها همچنین کیفیت خواب بهتری را تجربه کردند.
با پزشک خود در مورد اینکه آیا مصرف ویتامین D می تواند برای علائم شما مفید باشد صحبت کنید.
به برچسب های لباس خود نگاهی بیندازید و لباس هایی را انتخاب کنید که از جنس پنبه یا ابریشم باشند. با انتخاب این پارچه های نرم و ساده، به پوست خود فرصت نفس کشیدن می دهید.
از سوی دیگر، پارچه های مصنوعی می توانند پوست شما را تحریک کنند. پوشیدن پیراهن آستین بلند و شلوارهای بلند نیز ممکن است به دور نگه داشتن ذهن شما از کهیر و جلوگیری از خراشیدگی کمک کند.
کرم های ضد خارش موضعی، مانند لوسیون کالامین، می توانند به تسکین فوری خارش کمک کنند. از پزشک خود بپرسید که کدام کرم ممکن است برای شما مناسب باشد. آنها ممکن است کرم های ضد خارش خاصی را توصیه کنند که در درمان خارش ناشی از کهیر موثرتر است.
حتی اگر خاراندن ممکن است باعث تسکین موقتی شود، می تواند به مرور زمان پوست شما را تحریک کند. سعی کنید با پرت کردن حواس خود با سرگرمی هایی که از آن لذت می برید، در مقابل میل به خاراندن کهیرهای خود مقاومت کنید. اگر واقعاً نمی توانید خود را نگه دارید، ناخن های خود را کوتاه نگه دارید یا دستکش بپوشید.
در حالی که ممکن است دشوار باشد، حواس پرتی می تواند شما را از مشارکت در چرخه باطل و دشوار خارش و خاراندن باز دارد.
فقط به این دلیل که علت اصلی کهیر خود را نمی‌دانید به این معنی نیست که نمی‌توانید محرک‌های بالقوه‌ای را که باعث شیوع می‌شوند شناسایی کنید.
توجه کنید که آیا شرایط خاص باعث بدتر شدن کهیر شما می شود یا خیر. به عنوان مثال می‌توان به بیرون از خانه زیر نور مستقیم خورشید، گذراندن وقت در اطراف حیوانات، ورزش شدید یا هر یک از این عوامل بالقوه دیگر اشاره کرد.
سپس، ببینید وقتی از آنها دوری می کنید چه اتفاقی می افتد. ممکن است متوجه شوید که می توانید تعداد کهیرهای خود یا مدت زمان ماندگاری آنها را کاهش دهید.
محققان هنوز در حال مطالعه ارتباط بین کهیر مزمن و رژیم های غذایی مختلف هستند تا ببینند چگونه غذاها می توانند بر کهیر تأثیر بگذارند. در حالی که شواهد زیادی وجود ندارد، مطالعات محدود نشان می دهد که تغییر رژیم غذایی ممکن است شدت علائم شما را حداقل در سطح فردی کاهش دهد.
دو رژیم غذایی که محققان در حال مطالعه برای بررسی چگونگی تأثیر آنها بر علائم کهیرمزمن هستند عبارتند از:
رژیم آنتی هیستامینی
یک رژیم غذایی آنتی هیستامین سعی می کند با اجتناب از غذاهای غنی از هیستامین، سطح هیستامین در خون را کاهش دهد. نمونه هایی از غذاهای غنی از هیستامین عبارتند از پنیر، ماست، گوشت های کنسرو شده، غذاهای تخمیر شده، ماهی کنسرو شده، نوشیدنی های الکلی و غیره.
یک رژیم غذایی برای حذف شبه آلرژن.
اگرچه ممکن است آزمایش‌های آلرژی منفی باشند، اما ممکن است اجتناب از شبه آلرژن‌ها، مانند افزودنی‌های غذایی، علائم کهیر مزمن را کاهش دهد. یک رژیم غذایی حذفی این شبه آلرژن ها را به طور کامل حذف می کند و سپس به آرامی دوباره آنها را وارد می کند تا بتوانید اثرات آن را بر علائم خود بررسی کنید.
با پزشک خود در مورد اینکه آیا شروع یک رژیم آنتی هیستامینی یا یک رژیم حذفی می تواند برای شما منطقی باشد یا خیر صحبت کنید و اگر اینطور است، چگونه باید ادامه دهید.
اگرچه ممکن است احساس کنید تنها فردی هستید که با این وضعیت زندگی می کنید، ولی در واقع کاملاً رایج است. حدود 20 درصد از افراد در دوره ای از زندگی خود به کهیر مبتلا می شوند. برای 70 درصد آن افراد، علت دقیقی قابل شناسایی نیست.
برای شما مهم است که پشتیبانی داشته باشید، چه از طریق خانواده و دوستان، چه از طریق افراد مورد اعتمادی که به صورت آنلاین در ارتباط هستید و تجربیات مشابه را به اشتراک می گذارند.
وقتی همه چیز شکست خورد، با این واقعیت راحت باشید که تنها نیستید.
نتیجه گیری
زندگی با کهیر مزمن می تواند خسته کننده باشد، به خصوص اگر علائم شما مانع از خواب کافی و انجام وظایف روزانه شما شود. اما راه های مختلفی وجود دارد که می توانید خارش و ناراحتی ناشی از این بیماری را کاهش دهید.
پوست خود را مرطوب و خنک نگه دارید تا التهاب را کاهش دهید و با پزشک خود در مورد سایر تغییرات سبک زندگی - و همچنین کرم های موضعی - صحبت کنید که ممکن است به شما کمک کند.
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
