گرده گیاه یکی از دلایل عمده آلرژی تنفسی (مانند آسم و رینیت) و ورم ملتحمه چشم می باشد.
گیاهان طی دوره گلدهی گرده تولید می کنند و گرده ها توسط حشرات یا باد در محیط اطراف پراکنده می شوند.
گرده هایی که موجب بروز علائمی در افراد آلرژیک می شوند معمولاً توسط باد منتشر شده و آنقدر کوچک هستند که می توانند به راه های هوایی فوقانی وارد شوند.
گیاهانی که گرده های آلرژی زا تولید می کنند عبارتند از چمن ها، علف های هرز و درختان.
چمن متداولترین منبع آلرژی است چرا که بطور وسیعی پراکنده می شود و گونه های مختلف آن دارای ویژگی واکنش متقاطع بالایی است.
چمن ها در بهار، معمولاً از فروردین تا خرداد شکوفا می شوند البته گرده های آنها را می توان حتی در شهریور هم مشاهده کرد.
در مناطق هم سطح دریا در مقایسه با مناطق کوهستانی، گرده افشانی حدود 2 تا 3 هفته زودتر آغاز می گردد.
در مجموع، گرده افشانی چمن در ماه خرداد به اوج خود می رسد.
عمده ترین عامل بروز تب یونجه (حساسیت بهاره) ورینیت آلرژیک به حساب می آیند و بیشترین میزان گرده افشانی آنها در فصول گرم سال به ویژه تابستان است.
در برخی مناطق همانند نواحی مرکزی ایران و کوهپایه های جنوبی البرز و نواحی زاگرس گرده افشانی علفهای هرز و به دنبال آن علائم بیماران می تواند در کل سال تداوم یابد.
بیشترین میزان گرده افشانی درختان در فصل بهار به ویژه اوائل فصل می باشد.
از جمله درختان آلرژی زای مهم عبارتند از چنار، غان (توس)، فندق، توسکا، زیتون، سرو و کاج
ویژگی آلرژی به گرده درخت سرو، در مقایسه با آلرژی به گرده چمن، شیوع بیشتر سرفه خشک و کمتر بودن عارضه ورم ملتحمه چشم است.
