رینوسینوزیت التهاب حفره بینی و سینوس های پارانازال است. اصطلاح "رینوسینوزیت" بر "سینوزیت" ترجیح داده می شود زیرا التهاب حفره های سینوسی تقریباً همیشه با التهاب حفره های بینی همراه است. شیوع سالانه رینوسینوزیت حاد حدود 15-6 درصد و رینوسینوزیت مزمن تقریباً 12 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد. رینوسینوزیت با تاثیر منفی قابل توجهی بر کیفیت زندگی همراه است و به دلیل ویزیت های پزشکی، نسخه ها و داروهای بدون نسخه، جراحی های سینوس و روزهای غیبت از کار و مدرسه، هزینه های بهداشتی بالایی دارد. اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به رینوسینوزیت به پزشکان مراقبت های اولیه مراجعه می کنند. سایر متخصصان، از جمله متخصصان آلرژی و گوش و حلق و بینی نیز بیماران مبتلا به سینوزیت بینی، به ویژه بیمارانی را که درمان آنها دشوار است، معاینه می کنند.
طبقه بندی
رینوسینوزیت اغلب بر اساس طول مدت علائم و التهاب طبقه بندی می شود.
رینوسینوزیت حاد به عنوان علائمی تعریف می شود که کمتر از 12 هفته طول بکشد
رینوسینوزیت حاد بر اساس مدت زمان و علت احتمالی طبقه بندی می شود
رینوسینوزیت ویروسی
رینوسینوزیت حاد باکتریایی
رینوسینوزیت حاد باکتریایی بدون عارضه فقدان شواهدی از گسترش عفونت خارج از حفره بینی و پارانازال است.
رینوسینوزیت حاد باکتریایی عارضه دار با شواهد بالینی درگیری خارج از حفره های بینی و پارانازال از جمله گسترش به حفره چشم، داخل جمجمه/ سیستم عصبی یا بافت نرم همراه است.
رینوسینوزیت حاد راجعه شامل 4 بار یا بیشتر رینوسینوزیت حاد باکتریایی در یک سال است.
رینوسینوزیت مزمن (CRS) به عنوان علائمی تعریف می شود که بیش از 12 هفته طول بکشد
رینوسینوزیت مزمن بر اساس فنوتیپ بالینی و الگوهای التهابی (اندوتیپ) طبقه بندی می شود:
فنوتیپ ها:
رینوسینوزیت مزمن بدون پولیپ بینی (CRSsNP)
رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی (CRSwNP)
بیماری تنفسی تشدید شده با آسپرین (AERD)
رینوسینوزیت قارچی آلرژیک ک (AFRS)
اندوتیپ ها (سیتوکین های غالب):
نوع 1 (IFN-γ)
نوع 2 (Il-5 , IL-13)
نوع 3 (IL-17)
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
