کپکها قارچ هایی هستند که در به صورت میسلیوم رشد کرده و با تولید هاگ تکثیر می یابند.
کپکها همه جا وجود دارند و هاگ های آنها از اجزای همیشگی غبار خانه و محل کار محسوب می شوند.
کپک نیز برای بقاء به آب و غذا نیاز دارد. منبع غذایی کپک اغلب به شکل ماده ای متشکل از کربوهیدرات مانند چوب یا گلوکز است.
کپکها بسته به گونه خود نیازمند شرایط رطوبتی و دمایی خاصی برای رشد هستند. هنگامی که شرایط برای رشد مساعد نباشد کپکها قبل از اینکه بمیرند، در طیف وسیعی از تغییرات دمایی، به حالت خاموش به حیات خود ادامه می دهند. هاگ ها می توانند بطور نامحدود در هوا باقی بمانند، به لباس یا خز حیوانات چسبیده و یا به رغم فشار یا دمای بسیار بالا یا پایین به حیات خود ادامه دهند. اگر چه کپک ها در هر جای طبیعت بر روی ماده های آلی بی جان رشد می کنند ولی حضور آنها زمانی قابل رؤیت با چشم غیر مسلح است که کلونی های کپک تشکیل شده باشد. با اینهمه کپکها بوی پوسیدگی از خود تولید می کنند و همین بو حضور آنها را نمایان می سازد.
هنگامی که مقدار هاگهای کپک زیاد باشد می تواند در افراد مستعد موجب بروز واکنش ها و بیماری های آلرژیک (مانند آسم، رینیت و احتقان سینوس) گردد. افزون بر این، آسم و رینیت ممکن است در معرض گونه های قارچی معین تشدید شوند.
هزاران نوع کپک وجود دارد با اینهمه تعداد اندکی از آلرژنهای آنها در حال حاضر برای تست آلرژی موجود می باشد.
شایع ترین و شناخته شده ترین منابع آلرژن کپک شامل گونه های Alternaria، Cladosporium، Aspergillus و Penicillium می باشد.
گونه های Alternaria و Cladosporium در همه جای دنیا طی بهار، تابستان و بویژه پائیز (بعلت تجزیه برگها و دیگر ماده های زیستی) در محیط های بیرون از خانه رشد می کنند. در اقلیم های سردتر، کپک ها را می توان از اواخر زمستان در محیط های هوای باز مشاهده کرد؛ کپکها در اواخر تابستان تا ماه های نخست پائیز (تا آبان) به اوج رشد و تکثیر خود می رسند. در اقلیم های گرمتر، می توان هاگهای کپک را در سرتاسر سال مشاهده نمود با اینهمه در اواخر تابستان تا ماه های نخست پائیز با بالاترین حجم آنها روبه رو هستیم.
در محیط های سرپوشیده گونه های Aspergillus و Penicillium با تغییرات فصلی نسبتاً کم،گونه های غالب هستند. با این حال، Aspergillus در محیط های باز نیز شایع است. در حالیکه کپکهای محیط های سرپوشیده در تمام طول سال، بسته به میزان رطوبت محیط می توانند رشد کنند زمانی که میزان کپکهای فضای باز بیشتر می شود میزان کپکهای محیط های سرپوشیده نیز فزونی می یابد. لذا محیط خارج یکی از منشأ های متداول کپک محیط سرپوشیده محسوب می شود ولی با این حال آلودگی محیط داخل به کپک، خود منشأ دیگری است.
قرار گرفتن در معرض Alternaria موجب آسم شدید و در موارد نادر، رینیت شدید می گردد.
کپکها نه تنها منشأ آلرژن هستند بلکه منشأ مایکوتوکسین ها یا ترکیبات آلی فراری هستند که سبب آسم غیر آلرژیک نیز می شود.
پیشگیری از قرارگرفتن در معرض کپکها و رعایت موضوعات بهداشتی، شامل پیشگیری از رشد کپکها از طریق دوری جستن از محیط های مساعد برای کپک (مانند هوای مرطوب) نیز می شود.
می توان با استفاده از دستگاه های رطوبت زدا و/یا تهویه کافی بخش های مرطوب، رطوبت فضای درون ساختمان را کنترل نمود.
همچنین می توان سطوح آلوده را با محلول سفید کننده کلر رقیق شده تمیز نمود.
آسیب گسترده ناشی از آب و سیل به رشد تعداد عظیم کپکها کمک می کند. می توان با بستن درها و پنجره ها و نیز استفاده از دستگاه تهویه هوا که مجهز به فیلتر هواست مانع ورود کپکهای هوای باز به درون گردید.
