رینیت آلرژیک (که معمولاً به عنوان تب یونجه شناخته می شود) حدود20 تا 30درصد از افراد (کودکان و بزرگسالان) را در تحت تأثیر قرار می دهد. علیرغم نام رایج آن، علت اصلی این بیماری ناشی از یونجه نیست و منجر به تب نمی شود. این بیماری در اثر تماس بینی و/یا چشم با مواد حساسیت زا در محیط مانند گرده ها (علف ها، علف های هرز یا درختان)، مایت های گرد و غبار، کپک ها و موهای حیوانات ایجاد می شود.
علائم رینیت آلرژیک شامل آبریزش/خارش یا احتقان بینی، عطسه و خارش/آبریزش چشم است. در حالی که برخی از این علائم ممکن است مشابه علائم ناشی از عفونت (مانند سرماخوردگی و آنفولانزا) باشد، علائم آلرژی تا زمانی که درمان نشود، ادامه می یابد.
علائم رینیت آلرژیک از خفیف / متوسط تا شدید متغیر است که بر عملکرد روزانه تأثیر می گذارد. علائم ممکن است در بهار/تابستان (معمولاً به دلیل گرده گل) یا در تمام طول سال (معمولاً به دلیل گرد و غبار، کپک ها یا موهای حیوانات) رخ دهد. عوارض رینیت آلرژیک درمان نشده شامل اختلال خواب، خستگی در طول روز، سردرد، تمرکز ضعیف، عفونت های مکرر گوش در کودکان، عفونت های مکرر سینوسی در بزرگسالان و آسم است که کنترل آن دشوارتر است.
داروساز و/یا پزشک شما می تواند درمان هایی را برای رینیت آلرژیک توصیه کند. اینها شامل آنتی هیستامین های غیر آرام بخش (قرص ها، شربت ها، اسپری های بینی، قطره های چشمی)، اسپری های کورتیکواستروئید داخل بینی (INCS)، اسپری های حاوی ترکیبی از INCS و آنتی هیستامین، و شستشوی بینی با آب نمک هستند.
در موارد رینیت آلرژیک شدید ممکن است برای ارزیابی بیشتر از جمله تست آلرژی به یک فوقتخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی مراجعه شود. اگر بتوان آلرژن یا آلرژن‌های ایجادکننده رینیت آلرژیک را تأیید کرد، به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آلرژن ممکن است علائم را کاهش دهد.
ایمونوتراپی آلرژن (همچنین به عنوان حساسیت زدایی شناخته می شود) شدت علائم و/یا نیاز به داروهای منظم را کاهش می دهد. این روش شامل مصرف منظم و تدریجی مقادیر عصاره های آلرژن با تزریق یا قرص، اسپری یا قطره های زیر زبانی است. این یک درمان طولانی مدت (3-5 سال) است که فقط باید پس از تست های دقیق آلرژی، و توسط فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی شروع شود.
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
