رینوسینوزیت مزمن یک بیماری بسیار شایع است که حدود 12 درصد از بزرگسالان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. تخمین زده می شود 20 درصد از افراد مبتلا به این بیماری پولیپ بینی نیز دارند.
که به عنوان سینوزیت مزمن با پولیپ بینی (CRwNP) شناخته می شود.
بر اساس یک بررسی تحقیقی در سال 2016، میانگین سن شروع سینوزیت مزمن با پولیپ بینی از 40 تا 60 سالگی است. یک بررسی در سال 2015 اشاره می کند که افراد مبتلا به این بیماری نیز بیشتر احتمال دارد که سابقه آلرژی و آسم داشته باشند. بیماری ریفلاکس معده (GERD) نیز ممکن است یک عامل خطر باشد.
درباره ویژگی های کلیدی سینوزیت مزمن با پولیپ بینی و گزینه های درمانی خود بیشتر بیاموزید.
رینوسینوزیت مزمن با پولیپ چیست؟
این بیماری ترکیبی از دو مورد است:
هر دو بیماری ممکن است منجر به علائم طولانی مدت شوند، مانند:
این دومورد اغلب با هم رخ می دهند و می توانند یکدیگر را بدتر کنند.
با گذشت زمان، در بیماران رینوسینوزیت مزمن خطر ابتلا به پولیپ بینی افزایش می یابد و این رشد همچنین می تواند با مسدود کردن جریان طبیعی مخاط، علائم رینوسینوزیت را بدتر کند.
تحقیقات نشان می دهد که حدود 20 درصد از افراد مبتلا به رینوسینوزیت مزمن دارای پولیپ بینی هستند. اگر آلرژی یا آسم دارید، ممکن است احتمال ابتلا به هر دو بیماری بیشتر باشد.
تفاوت پولیپ بینی و سینوزیت چیست؟
پولیپ بینی به زائده هایی گفته می شود که مجاری بینی را می پوشانند. آنها گاهی اوقات به داخل سینوس های شما رشد می کنند.
سینوزیت اصطلاح دیگری است که برای رینوسینوزیت یا التهاب مجاری بینی استفاده می شود.
سینوزیت حاد اغلب زمانی رخ می دهد که سرماخوردگی معمولی به یک عفونت باکتریایی تبدیل شود. علائم کمتر از 4 هفته طول می کشد.
اگر علائم شما حتی با درمان حداقل 12 هفته طول بکشد، ممکن است به رینوسینوزیت مزمن مبتلا شده باشید.
پولیپ بینی و سینوزیت مزمن اغلب با هم ایجاد می شوند. همچنین این امکان وجود دارد که هر بیماری را جداگانه داشته باشید.
گاهی اوقات تشخیص این شرایط دشوار است. هم سینوزیت و هم پولیپ بینی می توانند علائم زیر را ایجاد کنند:
اگر به عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی مرتبط باشد، ممکن است بتوانید بگویید که سینوزیت حاد دارید.
این بیماری می تواند منجر به علائمی شود که مستقیماً توسط پولیپ بینی ایجاد نمی شوند، مانند:
به خاطر داشته باشید که علاوه بر پولیپ بینی، ممکن است به عفونت سینوسی نیز مبتلا باشید.
اگر علائم سینوس غیر معمول یا مزمن دارید، با پزشکان خود تماس بگیرید. آنها می توانند تشخیص دهند و در صورت لزوم شما را برای درمان مناسب راهنمایی کنند.
آیا پولیپ بینی می تواند باعث عفونت سینوس شود؟
پولیپ بینی می تواند با مسدود کردن مسیر جریان مخاط بین سینوس ها و گلو باعث عفونت سینوس شود.
این امر می‌تواند باعث گیر افتادن مخاط در سینوس‌های شما شود که به میکروب‌ها اجازه رشد می‌دهد و می‌تواند منجر به عفونت شود.
گزینه های درمانی
پزشک شما پولیپ بینی را از طریق روشهایی تشخیص می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
همچنین ممکن است بررسی های پزشکی کامل را برای بررسی سایر شرایط سلامتی که اغلب با پولیپ بینی رخ می دهند توصیه کنند.
درمان رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی بر کاهش التهاب در سینوس ها و مجاری بینی متمرکز است تا علائم شما را کاهش دهد. برخی از درمان ها می توانند به کوچک کردن پولیپ بینی برای جلوگیری از انسداد بیشتر حفره بینی کمک کنند.
از پزشک خود در مورد گزینه های درمانی زیر سوال کنید:
اگر یک مورد شدید از رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی دارید که به درمان های استروئیدی استاندارد پاسخ نمی دهد، با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:
در حالی که جراحی پولیپ بینی می تواند علائم شما را تسکین دهد، امکان رشد مجدد پولیپ وجود دارد و ممکن است همچنان نیاز به مصرف دارو برای کمک به کاهش التهاب بینی و سینوس باشید که اغلب با محرک هایی مانند آلرژی مرتبط است.
نتیجه گیری
رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی ترکیبی از التهاب بینی و سینوس با رشد خوش خیم در مجرای بینی است که پولیپ نامیده می شود. با گذشت زمان، این توده ها می توانند بزرگتر شوند و علائم رینوسینوزیت را بدتر کنند.
اگر با وجود مصرف داروها با احتقان بینی طولانی مدت یا سایر علائم مرتبط با سینوس دست و پنجه نرم می کنید، مهم است که پزشک سینوس های شما را معاینه کند.
درمان های گوناگونی می توایند به کاهش یا حذف پولیپ و کاهش علائم رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی کمک کنند.
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
