تست پوستی پریک یک تست تشخیصی است که برای اثبات وجود حساسیت به آلرژنها به کار می رود. در این تست، قطره ای از عصاره آلرژن روی پوست چکانده شده و سپس پوست با شی ء نوک تیزی اندکی خراشیده می شود و پس از 10 الی 15 دقیقه خوانده می شود یعنی قرمزی و برجستگی های حاصل شده مورد ارزیابی قرار می گیرد.
در این نوع تست، مقادیر اندکی از آلرژن به درون پوست تزریق می شود تا در صورت حساس بودن بیمار به آلرژن تزریق شده، واکنش آلرژیک در مقیاس کوچک پدید آید.
تست های پچ یا پوستی عبارتند از کیتهای چسب دار که به منظور تشخیص درماتیت تماسی و با قرار دادن تعدادی چسب آغشته به مواد مختلف بر روی پوست صورت می گیرند.
این چسب ها پس از 48 ساعت از روی پوست برداشته می شود و پس از72 تا 96 ساعت نتایج نهایی خوانده می شود.
پس از اینکه با انجام تستی برای شناسایی آنتی بادی های IgE اختصاصی به ماده غذایی (تست پریک پوست یا تستهای خون) دامنه آلرژنهای محتمل مشخص شد تست چالش غذایی را می توان برای اثبات وجود یا عدم وجود آلرژی در موارد مشکوک باقی مانده به کار برد.
در تست چالش غذایی، ماده غذایی آلرژی زای مورد نظر به صورت دوزهایی که میزان آنها تدریجاً افزایش می یابد با فواصل زمانی کافی برای بروز پاسخ به بیمار داده می شود. همواره یک پزشک متخصص که از دانش بالایی در حوزه آلرژی غذایی برخوردار است باید بر اجرای تست چالش نظارت داشته باشد. تست چالش باید در مراکز پزشکی صورت گیرد که مجهز به تجهیزات و نیز پرسنل لازم برای مقابله با واکنش های احتمالی تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) می باشند. بیماری که واکنش آلرژیک حقیقی تهدید کننده زندگی مانند آنافیلاکسی دارد نباید با ماده غذاییِ مسبب واکنش آلرژیک مورد تست چالش قرار گیرد مگر اینکه تست چالش با دوز فوق العاده کوچکی آغاز گردد.
قبل از انجام تست چالش غذایی، بیمار باید به مدت دو هفته از خوردن ماده/ مواد غذایی مورد شک اجتناب نماید. مصرف منظم داروی آنتی هیستامین نیز متوقف می گردد. هنگام انجام تست، دوز ها باید بسیار اندک و بصورت تدریجی افزایش داده شوند تا زمانی که دوز داده شده به بیمار به دوز طبیعی موجود در ماده/ مواد غذایی مصرفی برسد. چالش منفی تنها در صورتی معتبر است که هیچگونه علائمی پس از مواجهه با ماده غذایی مشکل زا در دوز معادل با دوز طبیعی موجود در غذا مشاهده نشود. تیم پزشکی بیمار را از حیث علائم آلرژی به مدت چندین ساعت پس از انجام تست چالش مورد مشاهده و نظارت قرار خواهد داد.
برای کودکان بزرگتر و نیز بزرگسالان، تست چالش به شیوه دو سو کور با کنترل دارونما صورت می گیرد. در این تست، نه بیمار و نه پزشک هیچ کدام اطلاعی ندارند از اینکه ماده غذایی داده شده به بیمار حاوی آلرژی خاص یا دارونما می باشد یا خیر. آلرژن مورد ظن یا دارونما در ماده غذایی که حاوی آن دسته از مواد غذایی است که بیمار بطور طبیعی نسبت به آنها تحمل دارد، مخلوط می شوند.
اگر چه تست چالش به شیوه دو سو کور با کنترل دارونما معیاری طلایی در تشخیص طبی آلرژی غذایی محسوب می شود، ولی می تواند نتایج منفی کاذبی را بوجود آورد. رویه چالش معمولاً نمی تواند دقیقاً شرایطی را که تحت آن بیمار واکنش نامساعد را تجربه کرده است بوجود آورد.
