تست های آلرژی

• تست های آلرژی به شناسایی یا تایید اینکه چه آلرژن هایی باعث ایجاد علائم آلرژی و/یا آسم می شوند کمک می کند. آزمایش های پوستی یا آزمایش خون، آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) اختصاصی آلرژن را اندازه گیری می کند. نتیجه مثبت نشان دهنده حساسیت به یک آلرژن است. با این حال، نتایج آزمایش را نمی توان به تنهایی مورد استفاده قرار داد و فقط باید همراه با سابقه علائم بیمار در نظر گرفته و تفسیر شود.

• نتایج تست آلرژی به پزشکان اجازه می دهد تا گزینه های درمانی و پیشگیری مناسب را توصیه کنند. این شامل توصیه هایی در مورد چگونگی اجتناب یا به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آلرژن هایی است که باعث علائم می شوند.

• تست های آلرژی معمولا در افراد مبتلا به رینیت آلرژیک (تب یونجه)، آسم یا واکنش های آلرژیک مشکوک به حشرات، غذاها یا داروها (داروها) و آلرژن های شغلی انجام می شود.

• آزمایش پوستی باید تحت نظارت پزشک فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی باشد که برای انتخاب آلرژن ها، تفسیر نتایج و درمان واکنش آلرژیک آنافیلاکسی (در صورت بروز آن) آموزش دیده است. این آزمایش ها معمولاً روی ساعد یا پشت بیمار انجام می شود. برجستگی کوچک خارش دار و هاله قرمز رنگ اطراف آن که در عرض 15-20 دقیقه ظاهر می شود نشانه مثبت شدن تست آلرژی است.

• آزمایش خون برای آنتی‌بادی‌های IgE اختصاصی آلرژن را می‌توان زمانی انجام داد که آزمایش پوستی به راحتی در دسترس نباشد، زمانی که بیمار اگزما شدید دارد یا زمانی که داروهایی مانند آنتی‌هیستامین‌ها مصرف شده‌اند که بر نتایج تست پریک پوست تأثیر می‌گذارند.

• آزمایش‌های چالش آلرژن خوراکی گاهی برای آلرژی غذایی یا دارویی (دارویی) برای تأیید یا حذف آلرژی مورد نیاز است. این آزمایشات فقط باید در بیمارانی که با دقت انتخاب شده اند و تحت نظارت یک فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی و با دسترسی به امکانات درمان واکنش های آلرژیک شدید (آنافیلاکسی) انجام شود.

• تست پچ برای آزمایش درماتیت تماسی آلرژیک که توسط موادی مانند فلزات، مواد نگهدارنده آرایشی یا گیاهان مختلف ایجاد می شود، استفاده می شود. آزمایشات پچ معمولاً بر روی پشت بیمار انجام می شود و تحت نظارت پزشکی است که برای انتخاب آلرژن ها و تفسیر نتایج آموزش دیده است.

• روش های دیگری وجود دارند که ادعا می کنند آلرژی را آزمایش می کنند، اما اثبات نشده اند. اینها شامل تست مواد غذایی به روش سیتوتوکسیک، حرکت شناسی، تست Vega، تست الکترودرمال، تست نبض، رفلکسولوژی و آنالیز مو می باشد. این آزمایش‌ها از نظر علمی تأیید نشده‌اند و ممکن است به راهکار‌های اجتنابی غیرضروری، پرهزینه و (در مورد برخی بیماران تغییرات در رژیم غذایی) منجر شوند. بنابراین استفاده از این روش ها توصیه نمی شود.

دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی

منبع