رینومتری آکوستیک یکی از دستگاه های تشخیصی استاندارد در ارزیابی عینی باز بودن راههای بینی می باشد. این دستگاه با استفاده از امواج صوتی (صدا) که تولید می کند اطلاعاتی را درباره هندسه حفره های بینی بدست می دهد. رینومتری صوتی نقاط باریک موجود در حفره بینی را که ممکن است موجب انسداد بینی شوند شناسایی می کند. بر خلاف رینومانومتری، آکوستیک رینومتری درباره عملکرد تنفسی بینی اطلاعاتی بدست نمی دهد و جریان هوای تنفسی را نیز اندازه گیری نمی کند. دستگاه رینومتری صوتی امواج صوتی تولید می کند که از طریق تیوپ به درون سوراخ بینی مورد آزمایش انتقال می یابد. بزرگی و الگوی امواج صوتی منعکس شده بهمراه تأخیر زمانی انعکاس ها که با میزان فاصله از سوراخ بینی همبستگی دارند اطلاعاتی را درباره ساختار و ابعاد حفره بینی بدست می دهد. تبدیل مقادیر اکو به اطلاعات مربوط به حجم بینی، نیازمند محاسبات ریاضیاتی و فرضیاتی می باشد که توسط کامپیوتر متصل به دستگاهِ ضبط انجام می شود. در بینی دارای احتقان یا در بینی دارای تومور یا پولیپ، مکان باریک ترین نقاط در عمق بیشتری درون حفره بینی قرار دارند و رینومتری صوتی می تواند موقعیت این نقاط را بیابد ولی نمی تواند در مورد اینکه چه چیزی عامل انسداد است تمایز قائل شود.
انجام رینومتری صوتی آسان و فاقد درد است. بیمار صاف روی صندلی می نشیند و بینی خود را پاک کرده و قطعه بینی را درون سوراخ بینی خود جایگذاری می کند. اتاقی که رینومتری صوتی در آن انجام می شود باید از حیث رطوبت و دما استاندارد شده باشد. حین اندازه گیری، سکوت الزامی است. قطعه بینی باید متناسب با اندازه سوراخ بینی بوده و عایق محکمی در برابر عبور هوا تشکیل دهد. اندازه گیریها باید حین نگهداشتن نفس انجام شوند.
هنگامی که اندازه گیری ها قبل و بعد از به کارگیری اسپری ضد احتقان بینی صورت می گیرد تفاوت مشاهده شده در قطر مقطعی بینی را می توان به احتقان مخاط بینی نسبت داد. داده های بدست آمده پس از به کارگیری اسپری احتقان بینی، امکان ارزیابی عوامل آناتومیکی را که بر قطر مقطعی بینی تاثیر می گذارند به ما میدهد.
رینومتری صوتی را همچنین می توان برای بررسی تاثیر درمان پزشکی طولانی مدت بر روی انسداد بینی ناشی از رینیت، رینوسینوزیت و پولیپ بکار برد. رینومتری صوتی می تواند حجم حفره های بینی را اندازه گیری نموده و بدین وسیله در ارزیابی عینی کاهش اندازه پولیپ بینی پس از درمان پزشکی سودمند واقع شود. تست های چالش خاص که مبتنی بر اِعمال آلرژن بر روی مخاط بینی در بیماران مبتلا به آلرژی هستند می توانند میزان احتقان بینی را با نشان دادن کاهش حجم بینی نمایان سازند. با اینحال، باید بیان گردد که داده های رینومتری صوتی و رینومانومتری درباره گشودگی بینی با ادراک شخصی بیماران از انسداد بینی خود همبستگی ندارد.
