آلرژی های پوستی

پوست تحریک شده می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. اینها شامل اختلالات سیستم ایمنی، داروها و عفونت ها می شوند. هنگامی که یک آلرژن مسئول ایجاد پاسخ سیستم ایمنی است، آنگاه یک بیماری پوستی آلرژیک خواهیم داشت.

درماتیت آتوپیک (اگزما)

اگزما شایع ترین بیماری پوستی به خصوص در کودکان است. این بیماری از هر پنج نوزاد یک نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد اما از هر پنجاه بزرگسال فقط یک نفر را مبتلا می کند. در حال حاضر تصور می شود که به دلیل نفوذپذیری سد پوستی کودکان است که باعث خشک شدن آن و مستعد تحریک و التهاب توسط بسیاری از عوامل محیطی می شود. همچنین برخی از کودکان خردسال مبتلا به اگزما حساسیت غذایی دارند که می تواند علائم اگزما را بدتر کند. در حدود نیمی از بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک شدید، این بیماری به دلیل به ارث بردن یک ژن معیوب در پوست آنها به نام فیلاگرین است. برخلاف کهیر (کهیر)، خارش اگزما تنها توسط هیستامین ایجاد نمی شود، بنابراین ممکن است آنتی هیستامین ها علائم را کنترل نکنند. اگزما اغلب با آسم، رینیت آلرژیک (تب یونجه) یا آلرژی غذایی مرتبط است. به این ترتیب پیشرفت علایم بیماری ها، رژه آلرزیک می گویند.

درماتیت تماسی آلرژیک

درماتیت تماسی آلرژیک زمانی رخ می دهد که پوست شما مستقیماً با یک آلرژن تماس پیدا کند. به عنوان مثال، اگر حساسیت به نیکل دارید و پوست شما با جواهرات ساخته شده با مقدار بسیار کمی نیکل تماس پیدا می کند، ممکن است در محل تماس دچار قرمزی، برآمدگی، پوسته پوسته شدن، خارش یا تورم شوید.

تماس با پیچک سمی، بلوط سمی و سماق سمی نیز می تواند باعث درماتیت تماسی آلرژیک شود. بثورات قرمز و خارش دار ناشی از پوشش روغنی این گیاهان است. واکنش آلرژیک می تواند از لمس واقعی آنها، یا دست زدن به لباس، حیوانات خانگی یا حتی ابزار باغبانی که با ذرات گیاه در تماس است، رخ دهد.

کهیر (کهیر)

کهیر یک التهاب پوستی است که با ترشح هیستامین توسط سیستم ایمنی ایجاد می شود که باعث نشت رگ های خونی کوچک می شود که منجر به تورم در پوست می شود. تورم در لایه های عمیق پوست آنژیوادم نامیده می شود. دو نوع کهیر وجود دارد، حاد و مزمن. کهیر حاد در مواقعی پس از خوردن یک غذای خاص یا تماس با یک محرک خاص رخ می دهد. همچنین می تواند در اثر عوامل غیر آلرژیک مانند گرما یا ورزش و همچنین داروها، غذاها، نیش حشرات یا عفونت ایجاد شود. کهیر مزمن به ندرت توسط محرک های خاصی ایجاد می شود و بنابراین آزمایش های آلرژی معمولاً مفید نیستند. کهیر مزمن می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد. اگرچه کهیر اغلب ناراحت کننده و گاهی دردناک است، اما کهیر مسری نیست.

آنژیوادم

آنژیوادم تورم در لایه های عمیق پوست است. اغلب همراه با کهیر (کهیر) دیده می شود. آنژیوادم بارها در بافت های نرم مانند پلک ها، دهان یا اندام تناسلی رخ می دهد. آنژیوادم "حاد" فقط مدت کوتاهی مانند چند دقیقه تا چند ساعت طول می کشد. آنژیوادم حاد معمولاً در اثر واکنش آلرژیک به داروها یا غذاها ایجاد می شود. آنژیوادم عود کننده مزمن زمانی است که این عارضه در یک دوره زمانی طولانی عود می کند و معمولاً علت قابل شناسایی ندارد.

آنژیودم ارثی (HAE)

آنژیودم ارثی (HAE) یک بیماری ژنتیکی نادر اما جدی است که شامل تورم در قسمت‌های مختلف بدن از جمله دست‌ها، پاها، صورت، دیواره روده و راه‌های هوایی است. این دارو به درمان با آنتی هیستامین ها یا آدرنالین پاسخ نمی دهد، بنابراین مراجعه به متخصص ضروری است.

بیماری‌های پوستی یکی از رایج‌ترین اشکال آلرژی است که توسط پزشکان آلرژی با آموزش تخصصی و تخصص برای تشخیص دقیق بیماری و تسکین علائم شما درمان و مدیریت می‌شوند.

علایم وتشخیص

خارش، قرمزی و تورم در اکثر آلرژی های پوستی رایج است. با این حال تفاوت هایی وجود دارد که به تشخیص شرایط خاص کمک می کند.

درماتیت آتوپیک (اگزما)

علائم

خارش، قرمزی یا خشکی پوست. ممکن است از پوست مایعی نشت کند که هنگام خراشیدن پوسته پوسته می شود، به این معنی که آن نیز عفونی شده است.

در نوزادان، اگزما اغلب در صورت ظاهر می شود. کودکان مستعد ابتلا به بثورات در ناحیه خم مفصل آرنج، مچ دست، پشت زانو و پشت گوش هستند. نوجوانان و بزرگسالان جوان معمولاً این بثورات را در همان مکان‌های کودکان و همچنین روی دست‌ها و پاها دارند.

بیماران مبتلا به ژن معیوب فیلاگرین اغلب اگزمای دست با خطوط ریز بیش از حد روی پوست کف دست خود دارند.

تشخیص

در بسیاری از کودکان، علت دقیق اگزما مشخص نیست و درمان به استفاده منظم از مرطوب کننده ها و داروهای موضعی برای کاهش التهاب بستگی دارد. یکی از این درمان ها استروئیدهای موضعی است. در کودکانی که پوست تراوش داشته، پوسته پوسته شده و دردناک است، عفونتی که نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد ممکن است محرک اولیه باشد.

نوزادان و کودکان خردسال با اگزمای شدیدتر باید از نظر حساسیت غذایی مورد ارزیابی قرار گیرند. مراجعه به پزشک آلرژی برای تشخیص و درمان مهم است. اغلب به مشاوره یک متخصص تغذیه نیز نیاز است.

آلرژی های غذایی که باعث اگزما می شوند در کودکان بزرگتر و بزرگسالان بسیار کمتر دیده می شود. اگر مشکوک به داشتن اگزمای ناشی از آلرژی غذایی هستید، تشخیص تایید شده مستلزم اجتناب از غذای محرک برای حدود چهار هفته با کمک یک متخصص تغذیه قبل از انجام یک چالش غذایی زیر نظر پزشک است تا تایید شود که غذا واقعا باعث ایجاد و شعله ور شدن آن شده است.

کهیر (کهیر) و آنژیوادم

علائم

کهیر برجستگی های خارش دار، قرمز و سفید برجسته با اندازه های متفاوت است و می تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود. آنژیوادم اغلب در صورت اطراف چشم ها، گونه ها یا لب ها ظاهر می شود. این لایه عمیق‌تر تورم می‌تواند روی دست‌ها، پاها، اندام‌های تناسلی یا داخل روده یا گلو نیز رخ دهد. در کهیر حاد، ضایعات پوستی در عرض چند دقیقه تا چند هفته ناپدید می شوند. کهیرهای مزمن ماه ها یا حتی سال ها طول می کشد.

تشخیص

در اکثر موارد مزمن، نمی توان علت دقیق آن را تعیین کرد. آزمایشات معمول مانند شمارش عمومی خون یا آزمایشات غربالگری مقرون به صرفه نیستند و همچنین این آزمایشات تفاوتی در استراتژی های درمانی برای تسکین علائم ایجاد نمی کنند. موارد خاصی وجود دارد که تست آلرژی مفید است، به خصوص زمانی که خوردن یک غذای خاص یا تماس با یک ماده خاص باعث ایجاد علائم کهیر حاد می شود.

درمان

درماتیت آتوپیک (اگزما)

اگزما گاهی اوقات به عنوان "ضایعه پوستی ناشی از خارش" توصیف می شود. بثورات ناشی از خاراندن است، بنابراین هر چه بیمار بیشتر خراش دهد شدت بثورات بیشتر می شود. به همین دلیل مهم است که از خراشیدگی خودداری کنید.

موثرترین راه برای درمان اگزما استفاده از مرطوب کننده ها و پمادهای موضعی است که التهاب را کاهش می دهند مانند استروئیدهای موضعی، مهارکننده های کلسینورین یا مهارکننده های فسفودی استراز. خارش با آنتی هیستامین ها تسکین نمی یابد، اگرچه گاهی اوقات از این آنتی هیستامین ها در شب برای کمک به خواب افراد مبتلا به اگزما استفاده می شود. دوپیلوماب یک درمان بیولوژیکی تزریقی است که برای درمان بزرگسالان و کودکان 6 سال و بزرگتر مبتلا به درماتیت آتوپیک متوسط ​​تا شدید که کنترل آن دشوار است، استفاده می شود.

اگر مشکوک به عفونت باکتریایی پوستی به عنوان محرکی برای تشدید اگزما باشید، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. علائم شامل پوسته پوسته شدن، ترشح و درد است. از مصرف استروئیدهای خوراکی باید اجتناب شود، زیرا اگر چه موثر هستند ولی اگزما معمولاً با قطع دارو عود می کند. استروئیدهای خوراکی در صورت مصرف طولانی مدت نیز می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.

گاهی اوقات لباس‌های زیر نخی و لباس‌های محافظ پوست در برابر عوامل تحریک‌کننده و خراشیدگی کمک می‌کنند. از استفاده محصولات صابونی حاوی سولفات لورل سدیم و هرگونه محرکی که باعث واکنش می شود خودداری کنید. متخصص آلرژی شما می‌تواند کمک کند تا مشخص کند که آیا محرکی وجود دارد که بتوان از آن اجتناب کرد.

این درمان و استراتژی های مدیریت آلرژی پوستی می تواند چالش های اجتماعی را نیز برطرف کند. افراد مبتلا به اگزما، به‌ویژه کودکان، گاهی تنها می مانند یا توسط دیگرانی که معتقدند راش‌های پوستی مسری هستند، نادیده گرفته می‌شوند.

کهیر (کهیر) و آنژیوادم

اگر علت کهیر شما قابل شناسایی باشد، می توانید با اجتناب از این محرک، این وضعیت را مدیریت کنید. درمان کهیر یا آنژیوادم اغلب با آنتی هیستامین های خوراکی که خارش و عود بثورات را کنترل می کند، موفقیت آمیز است.

اگر بثورات با دوز استاندارد آنتی هیستامین کنترل نشود، پزشک ممکن است برای کنترل بهتر علائم، دوز را افزایش دهد. اگر آنتی هیستامین ها بثورات را کنترل نمی کنند، یا اگر کبودی ایجاد می کنند، مهم است که پزشک سایر عللی را که ممکن است به درمان های جایگزین نیاز داشته باشند، رد کند. گاهی کهیرهای مزمن بدون علت شناخته شده ممکن است به درمان آنتی هیستامین مقاوم باشند. Omalizumab یک درمان بیولوژیکی تزریقی است که ممکن است در چنین مواردی مفید باشد.

اگر از داروهای فشار خون خاصی (مهارکننده‌های ACE) استفاده می‌کنید و دچار آنژیوادم شدید، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید. تغییر به یک داروی فشار خون دیگر ممکن است به برطرف شدن آنژیوادم کمک کند.

دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی

منبع