حدود 1 تا 5 درصد از کل جمعیت به مواد غذایی آلرژی دارند.
زمانی میگوییم که شما آلرژی غذایی دارید که پس از مصرف غذا بعلت واکنش سیستم ایمنی به آن غذا واکنش ایجاد شود.
تنها پزشک متخصص می تواند تشخیص دهد که به ماده غذایی خاصی آلرژی دارید یا خیر، زیرا بدن بدون داشتن آلرژی نیز ممکن است به مواد غذایی واکنش نشان داد که از نوع آلرژی نباشد.
بیش از 120 ماده غذایی می توانند موجب آلرژی غذایی گردند.
غذاهایی که بنحو شایعی موجب واکنش های جدی آلرژیک در سراسر جهان می گردند عبارتند از شیر، تخم مرغ، بادام زمینی، مغز های درختی، غلات (عمدتاً گندم)، دانه های سویا، ماهی و حلزون صدفدار.
اکثر واکنش های آلرژیک در میان کودکان در نتیجه تعداد محدودی از مواد غذایی، یعنی تخم مرغ، بادام زمینی، شیر و مغزهای درختی عارض می شود.
آلرژی به تخم مرغ و شیر اغلب طی سالهای اولیه زندگی برطرف می شود.
میوه ها، سبزیجات، مغزهای درختی و بادام زمینی نیز موجب بروز اکثر واکنش های آلرژیک به مواد غذایی در میان بزرگسالان می شود.
در افرادی که به گرده گیاهان یا لاتکس آلرژی دارند پس از خوردن برخی میوه ها، سبزیجات یا مغزها اغلب علائم آلرژیک نمایان می شود. واکنش متقاطع بدین دلیل روی می دهد که گرده و لاتکس محتوی پروتئین هایی است که مشابه با پروتئین های موجود در مواد غذایی هستند و سیستم ایمنی ممکن است به هر دو آنها واکنش نشان دهد.
در واقع حدود 70 درصد آلرژی های غذایی مربوط به آلرژی به گرده می باشد.
قاعده کلی این است که فرآوری یک ماده غذایی توانایی آن را در ایجاد علائم آلرژیک تغییر نمی دهد. با اینهمه اکثر افرادی که نسبت به گرده ها آلرژی دارند ممکن است غذاهای دارای واکنش متقاطع را بعد از پخته شدن بهتر تحمل نمایند.
علائم آلرژی غذایی در افراد مختلف متفاوت هستند با اینحال فرد مبتلاعموماً هر بار که غذایی آلرژی زا را مصرف می کند علائم مشابهی را نمایان می سازد.
علائم آلرژی های غذایی از ناراحتی های خفیف تا واکنش های شدید تهدید کننده زندگی (آنافیلاکسی) که نیازمند مداخله پزشکی فوری است تغییر می کند.
تشخیص آلرژی غذایی توسط خود فرد غیر قابل اعتماد است و از طرف دیگر عدم تشخیص بالینی یک آلرژی غذایی جدی خطر بالقوه ای برای زندگی فرد محسوب می شود. لذا اگر شک دارید که مبتلا به آلرژی غذایی هستید یا خیر باید به متخصص مراجعه نمایید.
در راستای تشخیص بالینی آلرژی غذایی، پزشک متخصص ابتدا درباره علائمی که دارید با شما صحبت می کند سپس از نظر وجود علائم معاینه نموده و آزمایش می کند که آیا سیستم ایمنی تان آنتی بادی های IgE اختصاصی به غذا تولید کرده است یا خیر؟
تست پریک پوست و تست های خون مهمترین تست هایی هستند که بدین منظور بکار می روند.
البته وجود آنتی بادی های IgE خاص لزوماً به این معنا نیست که شما حتماً علائم آلرژی غذایی را تجربه خواهید کرد.
لذا، گاهی اوقات تنها راه برای تشخیص طبی دقیق آلرژی غذایی، حذف کردن غذای مظنون از رژیم غذایی است تا مشاهده شود که آیا علائم بهبود می یابند یا خیر؟ و در صورت بهبود، غذای مظنون به تدریج در برنامه غذایی بیمار افزایش داده می شود تا مشاهده شود که آیا علائم مجدداً پس از مصرف دوباره پدیدار می شوند یا خیر؟ این روند، چالش غذایی نامیده می شود.
تست های چالش در بیمارستان یا کلینیکی انجام می گیرد که کارکنان آنها از مهارت کافی در درمان واکنشهای شدید آلرژی (آنافیلاکسی) برخوردارند و متخصصین آلرژی همواره بر عملکرد تست های چالش نظارت دارند.
هنگامی که آلرژی غذایی در شما تشخیص داده می شود باید تمامی محصولات غذایی را که موجب واکنش های آلرژیک شده اند از رژیم غذایی خود حذف نمایید.
هنگامی که خودتان آشپزی می کنید یا دیگری برای شما آشپزی می کند مهم است که غذای تان به غذایی که تحمل آن را ندارید آلوده نشود.
آلودگی ممکن است از طریق ریخته شدن، پاشیده شدن، یا خرده های ماده غذایی آلرژی زا، خوب جدا نکردن غذای رژیمی، و یاآلوده بودن دست ها، بشقاب ها یا ظروف ایجاد شود.
لذا حائز اهمیت است که خانواده، دوستان و تهیه کنندگان غذا را از آلرژی خود مطلع سازید.
در اروپا به موجب قانون، نام مواد غذایی آلرژی زای زیر یا محصولاتی که از این مواد غذایی تهیه می شوند، باید هنگامی که بصورت محصولات غذایی بسته بندی شده عرضه می شوند روی بسته بندی درج شود:
غلات حاوی گلوتن مانند گندم، چاودار، جو
سخت پوستان و نرم تنان مانند میگو، خرچنگ دریایی و اختاپوس
شیر، تخم مرغ، ماهی
بادام زمینی، گیاه لوپن، دانه های سویا
مغزها مانند بادام، فندق، گردو، بادام هندی، گردوی آمریکایی، پسته، فندق
کرفس، خردل، و دانه های کنجد
دی اکسید سولفور و سولفیت ها
بسته بندی برخی مواد غذایی برچسب "محتوی بادام زمینی است" یا "محتوی شیر است" و غیره دارد.
صنایع غذایی از این برچسب ها استفاده می کنند تا به مصرف کنندگان درباره آلودگی احتمالی با ماده غذایی آلرژی زا هشدار دهد.
تولید کنندگان مختلف مواد غذایی معیارهای متفاوتی برای استفاده از برچسب "محتوی ... است" دارند.
لذا این برچسب ها سطوح متفاوتی از خطر را نشان می دهند.
اغلب اجتناب از غذاهای معین دشوار است لذا این خطر وجود دارد که بطور اتفاقی غذایی را بخورید که تحمل آن را ندارید.
علائم خفیف را می توان با آنتی هیستامین ها درمان نمود.
اگر در معرض واکنش های آلرژیک جدی قرار دارید ممکن است پزشک متخصص تان توصیه کند که برای موقعیت های اضطراری داروی آدرنالین بهمراه داشته باشید.
آلرژی غذایی تاثیری قابل توجه بر تمامی جنبه های زندگی روزانه دارد.
تحقیقات نشان داده اند که:
زندگی روزانه افرادی که به بادام زمینی آلرژی دارند در مقایسه با افراد مبتلا به رماتیسم بیشتر مختل می گردد. (این مطالعه در اروپا انجام شده که بادام زمینی غذای اصلی محسوب میشود اما در کشور ما بررسی دقیقی در این زمینه نشده است)
در خانواده های دارای کودکانی با آلرژی غذایی فعالیت های خانوادگی محدود است.
در مقایسه با دختران نوجوانی که با موقعیت هایِ مشابه آلرژیِ دیگری دست به گریبان هستند، دختران نوجوان مبتلا به آلرژی غذایی از حیث اجتماعی و سلامتی ، ناراحتی بیشتری احساس می کنند.
متاسفانه در حال حاضر روش دقیقی برای پیشگیری از آلرژی غذایی وجود ندارد ولی خوشبختانه با پرهیز از مصرف خوراکی های صنعتی و فرآوری شده میتوان از تعداد قابل توجهی از واکنشهای ناخواسته به خوراکی ها جلوگیری کرد.
برای پیشگیری بهتر است از خوراکی های زیر در حد امکان پرهیز کنیم:
جالبه که بدونیم استرس نقش بسیار پر رنگی در بروز علائم انواع آلرژی ها و بخصوص آلرژی غذایی داره
کاهش استرس روزمره بسیار در پیشگیری از علائم آلرژی موثر است
