واکنش های آلرژیک به میوه ها می تواند نسبتاً خفیف و محدود به دهان و گلو (خارش لبها، دهان و گلو، ورم لبها، زبان، گلو و کام) باشد. این حالت، سندرم آلرژی دهانی نامیده می شود.
این واکنش های خفیف ممکن است در افرادی که به گرده گل (مثلا گرده درخت غان) آلرژی دارند هنگام خوردن برخی میوه ها تظاهر نماید.
پختن، آلرژنهای میوه ایِ مرتبط به گرده را از بین می برد و لذا میوه های پخته شده برای افرادی که به آلرژی میوه ای مرتبط به گرده ابتلاء دارند مشکلی ایجاد نمی کنند.
واکنش به بعضی میوه ها از جمله هلو ممکن است شدیدتر باشد. آلرژن هلو مقاوم به حرارت است و لذا در آب هلو و دیگر محصولات هلو که به آنها حرارت داده می شود نیز یافت می شود.
افرادی که به لاتکس آلرژی دارند (که بطور مثال در دستکش های لاتکس یافت می شود) ممکن است واکنش های آلرژیک به میوه هایی مانند موز، آواکادو و کیوی نیز داشته باشند. این واکنش ها در 30 تا 80 درصد افراد مبتلا به آلرژی لانکس مشاهده شده و غالباً شدید می باشند.
