لاتکس، لاستیک طبیعی است که از شیره درخت لاستیک برزیلی ( Hevea brasilensis ) بدست می آید. لاتکس، مایع سفید کدر با ظاهری شبیه به شیر گاو است (مایع شیری رنگ). آلرژی به لاتکس واکنش به پروتئین موجود در این شیره است. از سال 1990 به بعد، آلرژی به لاتکس به یکی از مشکلات جدی سلامت تبدیل شده است. شیوع حساسیت به لاتکس در بین عموم افراد 5 تا 10 درصد است.
لاتکس می تواند انوع مختلفی از شرایط آلرژیک را بوجود آورد:
این عارضه نوعی از اگزمای تماسی است که بطور شایع در اثر تماس با دستکش ها، کفش ها، تجهیزات ورزشی و ابزارهای پزشکی لاستیکی بوجود می آید. این عارضه در اثر محصولاتی دیگری که به لاستیک افزوده می شوند و نه خود لاتکس بعد از یکی دو روز که از مواجهه گذشت ایجاد می شود. اگزمای تماسی آلرژیک از طریق تست های پچ تشخیص داده می شود.
این نوع آلرژی در اثر آنتی بادی های IgEضد لاتکس بوجود می آید. این عارضه موجب بروز کهیر تماسی (متداولترین تظاهر اولیه در بیماران حساس به لاتکس)، رینیت و آسم (در نتیجه استنشاق ذرات آلرژن لاتکس) و حتی آنافیلاکسی می شود (علائم شامل تنگی نفس، سرگیجه، خس خس کردن، تهوع، استفراغ، ضربان تند یا کند قلب و/یا بیهوشی)
تشخیص طبی آلرژیِ فوری به لاتکس بر اساس سابقه ی تشدید نشانه ها و علائم سیستمیک یا جلدی بیماردر اثر مواجهه با محصولات لاتکس صورت می گیرد. همچنین از طریق تست پریک و اندازه گیری آنتی بادی های IgE مختص به لاتکس در خون بررسی می شود. تست های چالشی بصورت استنشاق از بینی و نای یا تست استفاده Use test (که در آن انگشتی دستکش های لاستیکی روی انگشت مرطوب فرد مشکوک به آلرژی چسبانده می شود) نیز ممکن است ضروری باشد.
چون بعضی از پروتئین های لاتکس به پروتئین های مواد غذایی شبیه هستند، برخی غذاها نیز ممکن است موجب واکنش آلرژیک در بیماران دارای آلرژی به لاتکس شوند (سندرم لاتکس میوه). شایع ترین مواد غذایی که در این عارضه دخیل هستند عبارتند از موز، کیوی، آواکادو، پاپایا، شاه بلوط، گوجه فرنگی و سیب زمینی.
توصیه می شود بیماران تنها از آن دسته مواد غذایی که سابقاً نسبت به آنها واکنش آلرژیک نشان داده اند اجتناب نمایند؛ البته معاینه و ارزیابی دقیق توسط پزشک نیز می تواند ضروری باشد.
افرادی که مبتلا به بیماری اسپاینا بیفیدا هستند یا جراحی های متعدد داشته اند
افراد شاغل در حوزه مراقبت سلامت و نظافت اماکن
ارائه دهندگان مراقبت کودک
افراد شاغل در خدمات غذایی
افراد شاغل در صنعت لاستیک
افراد مبتلا به آلرژی های غذایی که ممکن است دارای واکنش های متقاطع باشند (که پیش تر به آن اشاره شد)
در راستای مدیریت این عارضه، آموزش درباره آلرژنهای دارای واکنش متقاطع و نیز اجتناب از تماس با محصولات لاستیکی ضروری است. بیمارستان ها و کلینیک ها پروتکل هایی را به منظورکم کردن مواجهه با آلرژن لاتکس اجرا می کنند زیرا اجتناب از آلرژنهای لاتکس لاستیک طبیعی حساسیت به لاتکس را کاهش می دهد. دستکش های وینیل و نیتریل جایگزین های مناسبی برای افرادی که به لاتکس آلرژی دارند می باشد. ایمونوتراپی به روش زیرپوستی و زیر زبانی با لاتکس لاستیک طبیعی نیز در کاهش علائم در بیماران مبتلا به آلرژی لاتکس موثر بوده است؛ البته این روش در حال حاضر در همه کشورها موجود نیست.
وسائل پزشکی
دستکش ها، بازوبند اندازه گیری فشار خون، لوله های داخل عروقی، شریان بند، تجهیزات احیاء
اقلام دندانپزشکی
محافظ لاستیکی، باندهای لاستیکی ارتودنسی
پوشاک
بند زیر شلواری، لاستیک شلوارها و لباسهای زیر
وسایل کودکان
پستانک، نوک شیشه شیر، بادکنک، حلقه لاستیکی مخصوص دندان درآوردن، اسباب بازی
وسایل خانگی
قالیچه، کفپوش حمام، دستکش های لاستیکی
وسایل بهداشت شخصی
دایافراگم، کاندوم
وسایل مدرسه
باندهای لاستیکی، پاک کن، خمیر نرم، رنگ
از تماس با محصولات لاتکس اجتناب کنید.
از پزشک خود بپرسید که آیا نیاز به حمل آمپول اضطراری آدرنالین دارید یا خیر.
از مچ بند، گردنبند یا حلقه شتاسایی شخصی با اطلاعات آلرژی خود استفاده کنید.
قبل از اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی، پزشک خود را از آلرژی خود مطلع سازید.
اگر کودک شما به لاتکس آلرژی داشته باشد، باید مسئولین مدرسه را نیز در این باره مطلع سازید.
