آسم شغلی به شایع ترین بیماری ریوی ناشی از کار در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است. با این حال، تعداد دقیق موارد تازه تشخیص داده شده آسم در بزرگسالان به دلیل مواجهه شغلی ناشناخته است. تا 15 درصد از موارد آسم ممکن است مربوط به شغل باشد.
آسم شغلی ناشی از استنشاق دود، گازها، گرد و غبار یا سایر مواد بالقوه مضر در حین کار است. اغلب، علائم شما در طول روزها یا شب‌هایی که کار می‌کنید بدتر می‌شوند، زمانی که مرخصی دارید بهبود می‌یابند و زمانی که به سر کار می‌روید دوباره شروع می‌شوند.
ممکن است سالم بوده باشید و این اولین باری است که علائم آسم را تجربه کرده اید، یا ممکن است در کودکی آسم داشته باشید و دوباره برگشته باشد. اگر در حال حاضر آسم دارید، ممکن است با قرار گرفتن در معرض مواد خاصی در محل کار بدتر شود.
افرادی که سابقه خانوادگی آلرژی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آسم شغلی هستند، به ویژه به برخی مواد مانند آرد، حیوانات و لاتکس.
اما حتی اگر سابقه نداشته باشید، اگر در معرض شرایطی قرار بگیرید که باعث ایجاد آن می‌شوند، همچنان می‌توانید به این بیماری مبتلا شوید. همچنین، اگر سیگار می کشید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آسم هستید.
علل
میزان آسم شغلی در صنایع مختلف متفاوت است.
محرک هایی در دوزهای بالا که باعث آسم شغلی می شوند شامل اسید هیدروکلریک، دی اکسید گوگرد یا آمونیاک است که در صنایع نفت یا شیمیایی یافت می شود. اگر در معرض هر یک از این مواد در غلظت های بالا قرار بگیرید، ممکن است بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض، خس خس سینه و سایر علائم آسم را تجربه کنید. کارگرانی که قبلاً آسم یا برخی اختلالات تنفسی دیگر دارند نیز ممکن است در طول قرار گرفتن در معرض این محرک‌ها علائم بیشتری داشته باشند.
آلرژی در بسیاری از موارد آسم شغلی نقش دارد. این نوع آسم معمولاً تنها پس از ماه‌ها یا سال‌ها قرار گرفتن در معرض مواد مرتبط با کار ایجاد می‌شود. سیستم ایمنی بدن شما به زمان نیاز دارد تا آنتی بادی های آلرژیک یا سایر پاسخ های ایمنی به یک ماده خاص تولید کند.
به عنوان مثال، کارگران صنعت پودر لباسشویی ممکن است به آنزیم‌های باکتری Bacillus subtilis حساسیت داشته باشند، در حالی که نانواها ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض آردهای مختلف یا آنزیم‌های شیرینی پزی دچار آلرژی و علائم آسم شغلی شوند.
دامپزشکان و ماهیگیران در تماس با حیوانات اهلی در آزمایشگاه ها می توانند واکنش های آلرژیک به پروتئین های حیوانی ایجاد کنند. کارکنان مراقبت های بهداشتی می توانند از تنفس پروتئین های پودری دستکش لاتکس یا از مخلوط کردن داروهای پودری به آسم مبتلا شوند. به طور مشابه، حدود 5٪ از افرادی که با حیوانات آزمایشگاهی یا با دستکش های لاتکس طبیعی پودر شده کار می کنند، به آسم شغلی مبتلا شده اند.
آسم شغلی همچنین می تواند در کارگران پس از مواجهه مکرر با مولکول های شیمیایی کوچک موجود در هوا، مانند سخت کننده های رنگ یا در صنایع پلاستیک و رزین، رخ دهد. به عنوان مثال، ایزوسیانات ها مواد شیمیایی هستند که به طور گسترده در بسیاری از صنایع از جمله: رنگ آمیزی اسپری، نصب عایق ها و در ساخت پلاستیک، لاستیک و فوم استفاده می شود. این مواد شیمیایی می توانند در 10 درصد از کارگران در معرض آسم شغلی ایجاد کنند.
مدت زمانی که شما در معرض یک ماده قرار می گیرید قبل از شروع آسم شما متفاوت است. ممکن است ماه ها یا سال ها قبل از بروز علائم بگذرد. از سوی دیگر، قرار گرفتن در معرض غلظت بالایی از مواد محرک می تواند در عرض 24 ساعت باعث آسم شود.
در نهایت، استنشاق برخی از مواد به شکل آئروسل می‌تواند مستقیماً منجر به تجمع مواد شیمیایی طبیعی در بدن شما شود، مانند هیستامین یا استیل کولین در ریه‌ها، که منجر به آسم می‌شود. برای مثال، حشره‌کش‌هایی که در کشاورزی استفاده می‌شوند، می‌توانند باعث تجمع استیل کولین شوند که باعث انقباض و سفت شدن عضلات راه هوایی شما می‌شود.
تشخیص و درمان
بسیاری از افراد مبتلا به علائم آسم مداوم ناشی از مواد در محل کار به اشتباه به عنوان برونشیت تشخیص داده می شوند. اگر آسم شغلی به درستی در مراحل اولیه تشخیص داده نشود و از مواجهه با آن محافظت یا حذف نشده باشید، می تواند باعث تغییرات دائمی در ریه های شما شود.
پزشک متخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی، بهترین پزشک واجد شرایط برای تعیین اینکه آیا علائم شما مربوط به آلرژی یا آسم می باشد. متخصص آلرژی شما می تواند مشکل را به درستی تشخیص دهد و یک برنامه درمانی برای کمک به شما ایجاد کند که احساس بهتری داشته باشید و بهتر زندگی کنید.
هنگامی که علت علائم شما مشخص شد، شما و کارفرمایتان می‌توانید با همکاری یکدیگر اطمینان حاصل کنید که از قرار گرفتن در معرض موادی که باعث علائم آسم شما می‌شود و غلظت‌های بالای محرک‌ها اجتناب می‌کنید. همچنین، ممکن است لازم باشد از قرار گرفتن در معرض محرک‌هایی که می‌توانند باعث ایجاد علائم در اکثر مبتلایان به آسم شوند، مانند دود یا هوای سرد، خودداری کنید.
در برخی موارد، پیش درمان با داروهای خاص برای محافظت در برابر آسم بدتر شده در محل کار ممکن است مفید باشد. در موقعیت‌های دیگر، به‌ویژه اگر به ماده‌ای در محل کار خود حساسیت زیادی دارید، اجتناب از مصرف کامل این ماده ممکن است ضروری باشد.
نکاتی برای تندرستی
دکتر بابک قلعه باغی
فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی
